Bazen en basit şeyler bile karmaşık hale gelebilir, özellikle de yanlış elden öğrenildiğinde. Hayatın farklı dönemlerinde karşılaştığımız öğretmenler, ustalar ve mentorlar, yeteneklerimizin şekillenmesinde büyük rol oynar. Ancak bu, her zaman olumlu bir etki yaratmaz. İşte benim öğrenme yolculuğumdan bazı dersler.
İlk Adımlar
İlkokul yıllarım, bir öğretmenin yanlış bir değerlendirme yapmasıyla gölgelendi. Hızlı bir şekilde etiketlenmiştim, ancak bu, benim yeteneksiz olduğum anlamına gelmiyordu. Belki de sorun, öğretmenimin beni anlamaya zaman ayırmamış olmasıydı.
Çıraklık Yılları
Çeşitli ustaların yanında çırak olarak çalıştım. Bazıları bana zor anlar yaşattı, ancak bu, onların becerilerimi anlamadığından kaynaklanıyordu. Onlar için problem, aletleri tanımamamdı, ama benim için sorun, onların beni eğitmekte yetersiz olmalarıydı.
Akademik Hayat
Üniversitedeki dersler, karmaşık ve anlaşılmaz hale getirildi. Bu, benim anlayış yetersizliğimden değil, bazı hocaların konuları sade ve etkili bir şekilde aktaramamış olmasından kaynaklanıyordu.
Babam ve Ben
Babamın yanında araba tamiri yaparken de benzer bir durum yaşadım. O anlattı, ben anlamadım. Ancak burada da sorun, anlamamam değil, babamın istediği şeyleri doğru bir şekilde ifade edememesiydi.
Sonuç
Bu deneyimler, bana şunu öğretti: Öğretme ve öğrenme karmaşık bir dans. Her iki tarafın da adımlarını doğru atması gerekir. Eğer bir şeyi anlamıyorsak, belki de sorun bizde değil, karşımızdakindedir.
Bugün, yeteneklerimi geliştirdiğim ve uluslararası bir firmada yazılım geliştirici olarak çalıştığım bir pozisyondayım. Bu, öğretme ve öğrenme dinamiğinin karmaşıklığını anlamamı sağladı.
Bazen yeteneklerimizi gözden kaçırıyoruz, çünkü onları ortaya çıkarmak için doğru yönlendirme eksik. Kendimize inandığımızda ve doğru rehberliği bulduğumuzda, yeteneklerimiz gerçekten ne kadar değerli olduğunu fark ederiz.